Αλφειός

Είναι το μεγαλύτερο ποτάμι της Πελοποννήσου με μήκος διαδρομής 116 χιλιόμετρα. Πηγάζει στο Ασεατικό Πεδίο κοντά στο Λεοντάριο της Μεγαλόπολης στους πρόποδες του Ταΰγετου και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος κοντά στο Κατάκολο Ηλείας, ενώ κατά τη διαδρομή του που για ένα μεγάλο διάστημα αποτελεί το φυσικό όριο μεταξύ Αρκαδίας και Ηλείας δέχεται τα νερά παραπόταμων και ποταμών όπως ο Ελισσώνας, ο Λούσιος, ο Λάδωνας ο Ερύμανθος και ο Κλαδέος.

Θεϊκό ποτάμι με πλούσια παρουσία στη μυθολογία ο Αλφειός, η Βικιπαίδεια, το arcadia.ceid και άλλες ιστοσελίδες μας πληροφορούν ότι ήταν κατά τον Πλούταρχο απόγονος του Ήλιου και της Ρόδου ενώ κατά τον Ησίοδο ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύος. .΄Οσοι/ες γνωρίζετε και το μύθο του Ηρακλή με την κόπρο του Αυγεία θα θυμάστε ότι ο Ηρακλής εξέτρεψε τα νερά του Αλφειού για να καθαρίσει (μέσα σε μια ημέρα παρακαλώ) την κοπριά και τη βρομιά από τα τρεις χιλιάδες βόδια στους στάβλους του ανεπρόκοπου Αυγεία.
Κατά μια εκδοχή στις όχθες του χαμηλά από την Ανδρίτσαινα στην Αλίφειρα γεννήθηκε η Αθηνά θεά της σοφίας της στρατηγικής και του πολέμου (που βγήκε ενήλικη και οπλισμένη από το κεφάλι του Δία), ενώ κατά μια άλλη εκδοχή στις όχθες του γεννήθηκε ο θεός Διόνυσος από τη Σεμελη και τον Δία. Από τις όχθες του Αλφειού επίσης λέγεται ότι ο Ερμής έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα.
Ερωτικός θεός και όχι μόνο ο Αλφειός (και κατ εξοχήν Αρκαδικό ποτάμι) στην Αρκαδία λατρευόταν περισσότερο και από τον Δία. Είχε και έναν άτυχο έρωτα με την Άρτεμη τη θεά του κυνηγιού, τη βασίλισσα των βουνών και των δασών που δεν τον ήθελε και αναγκάστηκε να το χωνέψει και να δεχτεί την απόρριψη, δεν ήταν όμως το ίδιο με την Αρέθουσα νύμφη και ακόλουθο της Αρτέμιδας που την συνάντησε μέσα στα αρκαδικά δάση καθώς κυνηγούσε (κυνηγός κι εκείνη) και την ηράσθη σφόδρα. Της έπεσε από κοντά της όμορφης νύμφης αλλά εκείνη δεν ενέδιδε και το ‘βαλε στα πόδια. Από κοντά ο ερωτοχτυπημένος Αλφειός περάσανε το Ιόνιο και κάπου εκεί στην Ορτυγία στις Συρακούσες με τη βοήθεια της θεάς Αρτέμιδας η όμορφη Αρέθουσα για να γλιτώσει μεταμορφώθηκε σε πηγή. Και ο Αλφειός όμως μεταμορφώθηκε σε ποτάμι, και από τότε όπως λέει η μυθολογία μόλις χύνεται στο Ιόνιο μεταμορφώνεται σε υποθαλάσσιο ρεύμα και τρέχει προς τη Σικελία για να ενωθεί με τα νερά της αγαπημένης του Αρέθουσας.


Στις όχθες αλλά και στην πλούσια και εύφορη κοιλάδα του Αλφειού με τις φυσικές ομορφιές και τα ειδυλλιακά τοπία γεννήθηκαν κατά το πέρασμα των αιώνων και ζήσανε εκατομμύρια άνθρωποι, ανθίσανε και ακμάσανε πολιτισμοί και πόλεις κράτη μέχρι που φθάσαμε στο σήμερα, στην εποχή της εγκατάλειψης και ερήμωσης της υπαίθρου.