Περήφανα απομεινάρια ενός από τους πιο λαμπρούς ναούς της αρχαιότητας, εφτακόσια μέτρα από το κέντρο της Αθήνας στην βορεινή πλευρά του Ιλισού, που μέσα στο φαράγγι του όπως μαρτυρεί η αρχαία παράδοση απορροφήθηκαν τα νερά τού (κατά την αρχαία ελληνική εκδοχή) κατακλυσμού. Του αποκαλούμενου κατακλυσμού του Δευκαλίωνα (κατά μία εκδοχή, γιατί υπάρχουν και άλλες παραλλαγές) που όπως λέει ο μύθος, την εποχή που βασίλευε στη Θεσσαλία ο Δευκαλίων ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει όλη τη γενιά των ανθρώπων (wikipedia.org) που ήταν διεφθαρμένη κλπ.
Ο μυθικός γενάρχης των Ελλήνων Δευκαλίωνας – στον κατακλυσμό
σώθηκε ο ίδιος και η γυναίκα του η Πύρρα - για να τιμήσει τον Δία έστησε βωμό
παραδίπλα και κατά τον 6ο π.χ. αιώνα ο τύραννος των Αθηναίων Πεισίστρατος
εθεμελίωσε τον ναό που όμως έμεινε ατελής.
Τον ολοκλήρωσε πολύ αργότερα κατά τον 2ο μ.χ. αιώνα ο λάτρης
του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός και τον αφιέρωσε
στον Δία.
Ο ναός ήταν κορινθιακού ρυθμού από πεντελικό μάρμαρο, είχε 96 μέτρα μήκος με 104 κίονες που είχαν 2.60
μ διάμετρο και 17 μέτρα ύψος.
Η εικόνα που βλέπετε είναι χαρακτικό του Γ. Φαρσακίδη
