Ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες Φιγαλείας.

Κατασκευάστηκε κατά το δεύτερο μισό του 5ου πχ αιώνα (από το 425 και ύστερα) στο όρος Κωτίλιο  στο κέντρο της Πελοποννήσου, στα σύνορα Αρκαδίας – Ηλείας – Μεσσηνίας, σε υψόμετρο 1130 μέτρων, 13 χιλιόμετρα νότια της Ανδρίτσαινας (που για πολλές δεκαετίες ήταν το οικονομικοπολιτικό κέντρο της περιοχής). Ο ναός αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς στον Απόλλωνα που του είχαν δώσει το επίθετο Επικούριος γιατί κατά μια εκδοχή τους βοήθησε να ξεπεράσουν κάποιο επιδημία πανώλης, ή, κατά άλλη  γιατί τους βοήθησε στον πόλεμο κατά των Σπαρτιατών (γύρω στο 650 π.χ) από τους οποίους  είχαν βρει τον διάβολό τους εκείνη την εποχή, και η κατασκευή του αποδίδεται στον Ικτίνο που λίγα χρόνια νωρίτερα μαζί με τον Καλλικράτη και υπό την εποπτεία του Φειδία κατασκευάσανε τον Παρθενώνα.

Αντίθετα με τους άλλους ναούς που χτίζονταν με προσανατολισμό από ανατολή προς τη δύση, ο ναός του Επικούριου έχει κατεύθυνση από βορρά προς νότο. Λέγεται ότι αυτό έγινε για λατρευτικούς κυρίως λόγους που συνδέονταν με τις θρησκευτικές παραδόσεις των Αρκάδων, και είναι (ο προσανατολισμός του) ο λόγος που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους ναούς της αρχαιότητας. Ακόμα, κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτός ο προσανατολισμός του ναού έγινε για λόγους οικονομίας χώρου.Υποστηρίζεται ότι περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του κατά 50,2 δευτερόλεπτα τοις μοίρας κάθε χρόνο όση είναι και η μετάπτωση των ισημεριών, με στόχο να βλέπει το ίδιο ακριβώς αστρικό σημείο (Σείριος) κλπ, αλλά αυτές οι θεωρίες είναι για τους ειδικούς.

Αρχαιολάτρες ‘φιλέλληνες’ και αρχαιοκάπηλοι επί τουρκοκρατίας  ακόμα κάνανε ανασκαφές εκεί και το 1815 επί Βελήμ Πασά του Μορέως πουλήθηκαν πάνω από 300 κομμάτια – ευρήματα από το ναό σε επιτήδειους που σήμερα βρίσκονται σε διάφορα Μουσεία, κυρίως στο Βρετανικό του Λονδίνου, ενώ κατά το 1814 τμήμα της Ζωφόρου αγοράστηκε από την Βρετανική κυβέρνηση και εκτίθεται στο Βρετ Μουσείο.

  Ήταν το πρώτο Μνημείο στην Ελλάδα που ανακηρύχτηκε Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1986 από την UNESCO, και από το 1987 αποφασίστηκε να καλυφθεί το μνημείο με προσωρινό στέγαστρο για την προστασία του από την επίδραση των καιρικών φαινομένων και δράσεων ενώ παράλληλα γίνονται εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης στατικών κυρίως προβλημάτων.
Από την κατεύθυνση της Τρίπολης φθάνει κανείς εκεί μετά από μια ωραία διαδρομή ανάμεσα στα Αρκαδικά βουνά περνώντας από Καρύταινα - Ανδρίτσαινα. Ωραία είναι και η διαδρομή μέσω Πάτρας - Πύργου - Ανδρίτσαινας, όπως και μέσω Φιγάλειας παραλιακά από το χωριό Θολό,