Γνωστές από την αρχαιότητα για τις ιαματικές ιδιότητες του κοκκινωπού νερού που ανάβλυζε από τα βράχια. Βρίσκονται γύρω στα οχτώ χιλιόμετρα νότια από την πόλη, κοντά στο χωριό Κοσκινού και υπάγονται στο δήμο Καλλιθέας.
Επί Οθωμανών, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, συνέρρεε κόσμος στο «Τσιλόνερο» όπως αποκαλούσαν τότε τις πηγές, για να επωφεληθεί από τις ευεργετικές τους ιδιότητες στα νεφρά ιδιαίτερα, και μένανε σε πρόχειρα καταλύματα.
Οι Ιταλοί που κατέλαβαν τη Ρόδο τον Μάιο του 1912 από τους Οθωμανούς, εκτιμήσανε την αξία των πηγών και μέσα στο γενικότερο πλαίσιο για την αξιοποίηση και ανάδειξη της πόλης αποφάσισαν και την αξιοποίηση των ιαματικών πηγών της Καλλιθέας
Το έργο σχεδίασε με σεβασμό πάντα στο περιβάλλον ο Ιταλός αρχιτέκτονας Λομπάρντι, και το εκτέλεσε από το 1928 έως το 1929 ο επίσης Ιταλός αρχιτέκτονας Αρμάντο Μπερναντίτι.
Τόση πολλή σημασία δίνανε οι Ιταλοί στις Πηγές της Καλλιθέας, που κατά τα εγκαίνια του έργου τον Ιούλιο του 1929 παρέστη ο ίδιος ο βασιλιάς της Ιταλίας Vittorio Emanuele ΙΙ. Οργάνωσαν μάλιστα και Διεθνές Συνέδριο Υδρολογίας, με περισσότερους από 200 συνέδρους.
Παράλληλα με τις ιαματικές ιδιότητες των πηγών, οι Ιταλοί συνιστούσαν και την σταφυλοθεραπεία, και για τον σκοπό αυτό είχαν δημιουργήσει έναν αρκετά μεγάλο Αμπελώνα εκεί κοντά, καλλιεργώντας ειδικές ποικιλίες σταφυλιών. Είχαν μάλιστα κάνει και χημείο εκεί για τη μελέτη και την επεξεργασία των χυμών από τα σταφύλια για ιαματικούς σκοπούς, και εκείνους που έκριναν ότι ανταποκρίνονταν στις ιαματικές ιδιότητες τους έδιναν στο ίδρυμα των πηγών.
Κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, με την κατάρρευση της Ιταλίας το 1943, τον έλεγχο ανέλαβαν τα γερμανικά στρατεύματα που μετέτρεψαν τον χώρο σε αποθήκες και φυλακές. Με τη λήξη του πολέμου το 1945, κύριοι των Δωδεκανήσων έγιναν οι Βρετανοί μέχρι τον Φεβρουάριο του 1947, που η Συνθήκη του Παρισιού αποφάσισε την απόδοσή τους στην Ελλάδα.
Μετά τον πόλεμο τα λουτρά συνέχισαν να λειτουργούν μέχρι το 1967 οπότε διακόπηκε η λειτουργία τους. Το 1985, το συγκρότημα των πηγών χαρακτηρίστηκε έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική προστασία, επειδή παρουσιάζει εξαιρετικό μορφολογικό ενδιαφέρον, και το 1995 ο δήμος Καλλιθέας ξεκίνησε νομικές διαδικασίες για να λειτουργήσουν τα λουτρά. Το 2007 ολοκληρώθηκε η αποκατάστασή τους, και έκτοτε λειτουργούν υπό την αιγίδα του δήμου Καλλιθέας.
Σημ: γράφω τούτο το σημείωμα σαν φόρο τιμής, γιατί κατά την πολύχρονη παραμονή μου σαν μόνιμος κάτοικος Ρόδου, και επί δεκαετίες, και στον κόλπο των πηγών, και στον διπλανό προς τα νότια, κάναμε τα μπάνια μας με την οικογένεια, αλλά έχω κάνει και αμέτρητες .ώρες για τα ψαρέματά μου, με καλάμι και ψαροντούφεκο
Τις φωτογραφίες έχω δανειστεί από το διαδίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου